Keto diet & πως προστατεύει από την νόσο Alzheimer

Η κετογόνος ή κετογενής ή κετογονική δίαιτα είναι μια δίαιτα πλούσια σε λιπαρά, επαρκής σε πρωτεϊνες και φτωχή σε υδατάνθρακες, η οποία έχει σχεδιαστεί για να μιμείται πολλές απο τις βιοχημικές μεταβολές που συνδέονται με την παρατεταμένη νηστεία και όπως δείχνουν τελευταία χρόνια κάποιες μελέτες ιατρικές έχει αντιφλεγμονώδη και νευροπροστατευτική δράση.

Η κετογόνος δίαιτα αναπτύχθηκε κατά τις αρχές του 1900 και το 1930 χρησιμοποιήθηκε με επιτυχία για την θεραπεία επιληπτικών κρίσεων σε παιδιά. Ο ρόλος της στην πορεία έφθινε διότι αναπτύχθηκαν νέα φάρμακα εναντίον της επιληψίας. Σήμερα επαναπροσδιορίζεται ο ρόλος της σαν εναλλακτική θεραπεία σε παιδιά με επιληψία που είναι δύσκολο να ελεγχθούν με την φαρμακευτική αγωγή – επιληψία ανθεκτική στην φαρμακευτική αγωγή.

Η διαίτα αυτή χρησιμοποιείται επίσης στον αυτισμό, σε περιπτώσεις βαριάς παχυσαρκίας καθώς επίσης και στον αποκαλούμενο διαβήτη ΙΙΙ, ενώ τελευταία διερευνάται η αποτελεσματικότητα της σαν πρόληψη της νόσου Alzheimer.

Ο περιορισμός της διαθέσιμης γλυκόζης στο αίμα που σημαίνει μειωμένη πρόληψη υδατανθράκων, άρα και χαμηλά επίπεδα ινσουλίνης, οδηγεί στην πιο αυξημένη καύση του λίπους και επιφέρει τέτοιες βιοχημικές και οργανικές μεταβολές παρόμοιες με αυτές της νηστείας, αφαγίας με πιο χαρακτηριστική την κέτωση.  Η παραγωγή  των κετονικών σωμάτων ή απλών κετονών απο την καύση του λίπους αποτελούν μια εναλλακτική πηγή καυσίμων αντί της γλυκόζης και μπορούν να παρέχουν περισσότερη ενέργεια στα όργανα του σώματος, ιδίως δε στον εγκέφαλο,  αφού περνούν πολύ πιο εύκολα τον αιματοεγκεφαλικό φραγμό. Σε αυτή την παρατήρηση στηρίζεται το οτι   η κετονική δίαιτα μπορεί να έχει πολύ μεγαλή θέση στην πρόληψη της νόσου Alzheimer.

Εκτός της παροχής ενέργειας ως καύσιμο στα εγκεφαλικά κύτταρα τα κετονικά σώματα έχει αποδειχθεί οτι δρούν και αντιφλεγμονωδώς, δηλαδή με την κετογόνο δίαιτα στοχεύουμε σε δύο βασικούς παθογενετικούς μηχανισμούς της νόσου Alzheimer.

Στην καθημερινότητα πολλοί απο εμάς υποσυνείδητα μπλοκάρουμε την καύση του λιπώδους ιστού και έτσι την παραγωγή κετονικών σωμάτων στον μεταβολισμό μας, αυτό οφείλεται στην κατανάλωση των υδατανθράκων με συνέπεια να εκκρίνεται ινσουλίνη, η ορμόνη η οποία είναι υπεύθυνη για την κατασκευή λίπους του σώματος. Έτσι λοιπόν η υπερινσουλιναιμία μπλοκάρει την καύση του λίπους και την παραγωγή των κετονικών σωμάτων. Αυτό γίνεται παραστατικά ώς εξής : Κλειδώνουν οι πόρτες των κυττάρων, στα οποία ουσιαστικά γίνεται η καύση του λίπους. Σχηματικά θα έλεγε κανείς ότι είναι σαν να καλείτε μια καλή φίλη στο σπίτι και κλείδωνετε όλες τις πόρτες εξόδου για να συζητήσετε μαζί της κάτι δυσάρεστο. Η φίλη αναμενόμενα θα τρομάξει κλειδωμένη στο διαμέρισμα σας χωρίς να μπορεί να αποχωρήσει με αποτέλεσμα να αρχίσει να φωνάζει δυνατά. Οποιαδήποτε συζήτηση μαζί της θα κατέληγε σε αποτυχία. Ακριβώς αυτό κάνει η ινσουλίνη με τα κύτταρα του λιπώδους ιστού σας, με αποτέλεσμα να μην μπορεί να γίνει καύση λίπους,  η ινσουλίνη όλο και περισσότερο να πιέζει τα κύτταρα προς την παραγωγή λίπους αντί για την καύση, με αποτέλεσμα να μην μπορούμε να αδυνατίσουμε και  να φτιάξουμε τα αντιφλεγμονώδη κετονικά σώματα που χρειαζόμαστε.

Τι μπορούμε όμως να κάνουμε για να αποφύγουμε αυτό το  φαινόμενο ;

Η πρώτη δράση είναι να μειώσουμε δραματικά την πρόσληψη υδατανθράκων στην τροφή μας, ιδιαιτέρως την κατανάλωση ζάχαρης. Προσοχή παρά πολλά τρόφιμα τα οποία θεωρούμε αθώα έχουν πολύ ζάχαρη, σε μεγάλο βαθμό π.χ. τα γιαούρτια με φρούτο, σως σαλάτας , τα έτοιμα smoothies , δημητριακά, μαρμελάδα, μέλι είναι πραγματικά θερμιδικές βόμβες ή βόμβες ζάχαρης. Ακόμα και ένας αθώος χυμός μήλου ή πορτοκαλιού περιέχει τα φυσικά σάκχαρα των φρούτων. Δεύτερη δράση που μπορούμε να εφαρμόσουμε είναι την ενδιάμεση νηστεία, δηλαδή μεταξύ πρωινού και βραδυνού δείπνου να περάσουν περίπου 12 ώρες κατά τις οποίες να μην καταναλώσουμε φαγητό ακόμα και χυμούς να μην πιούμε, δηλαδή όλους τους υδατάνθρακες. Με αυτές τις δύο δράσεις μπορούμε να ανοίξουμε τις μεταβολικές πόρτες των κυττάρων ώστε να κάψουμε το λίπος μας και να παράγονται τα λεγόμενα κετονικά σώματα.